Historia
Kilka słów
Istnienie wodociągu na terenie Miasta Wadowic, datuje się od końca XIX wieku. Był to rurociąg wykonany z rur drewnianych o średnicy zewnętrznej ok. 300mm średnicy wewnętrznej ok. 80mm. Działał on na zasadzie grawitacji. Ujęciem wody była studnia wykonana w górnej części miasta przy ul. Karmelickiej, do której był przyłączony rurociąg drewniany, biegnący w ulicy Słowackiego, Placem Kościuszki, Rynku i ul. Zatorskiej. Doprowadzał on wodę tylko do kilku budynków zamożnych właścicieli a także do studzienki i basenu przeciwpożarowego posadowionego w Rynku. Ślady jeszcze czynnych rurociągów drewnianych odkryto w latach 1954 – 1959 w czasie prowadzonych robót kanalizacyjnych w mieście. Znaczna część mieszkańców miasta pobierała wodę z różnych potoków, sadzawek oraz studni, których na terenie miasta Wadowic było kilka.
Zaprojektowano:
- ujęcie wody i pompownię w Jaroszowicach po lewej stronie rzeki Skawy
- zbiornik żelbetowy dwukomorowy na wodę zlokalizowany w Parku Miejskim
- rurociąg tłoczny o średnicy 225 mm długości 480 mb
- sieć rozdzielczą o łącznej długości ok. 10 520 mb.
Nowe połączenia
W roku 1930 ponownie rozpoczęto budowę wodociągu dla m. Wadowic, które zostały zakończone i oddane do eksploatacji w 1934 r. Dobudowano nową stację pomp, dwie studnie zasilające z lewarami, rurociąg tłoczny od stacji pomp przy ul. Zegadłowicza do zbiornika wody w Parku Miejskim, stąd do ulic Emila Zegadłowicza, 3 Maja (obok koszar 12 Pułku Piechoty), Karmelickiej i do Rynku (od 1935 roku Placu Marszałka Piłsudskiego). Sieć rozdzielcza biegła poprzez Rynek, ul. Buczka, Kościelną, M. Wadowity. 26 Stycznia, do Koszar, 15 Grudnia, Karola Marska, l Maja do Koszar, Sienkiewicza i ul. Dzierżyńskiego. Lata 1936 - 1937 to lata kolejnej rozbudowy rurociągów rozdzielczych w mieście. W latach okupacji 1940-1944 okupant niemiecki posadowił w niektórych ulicach miasta rurociągi z rur stalowych ocynkowanych oraz wykonał kilkanaście nowych przyłączy do budynków, które były zamieszkałe przez rodziny niemieckie, względnie wojsko okupanta. Działania wojenne w styczniu 1945 r. spowodowały uszkodzenie części sieci wodociągowej. Część tych uszkodzeń została naprawiona w ciągu następnego roku.
Ujęcie wody nie zaspokajało już potrzebnej ilości wody i w związku z tym w roku 1947 wybudowano nową studnię zasilającą celem zwiększenia wydajności ujęcia i dostawy wody dla potrzeb mieszkańców. W roku 1948 wykonano rurociąg żeliwny o średnicy 150mm doprowadzający wodę do Zakładu Papierniczego i Druciarni.
Miejski Zakład Wodociągów
Rok 1949 to rok powstania Statutu Miejskiego Zakładu Wodociągowego w Wadowicach - Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej - bo taka była ówczesna nazwa Przedsiębiorstwa.
Z dniem 1 stycznia 1951 r. został utworzony Miejski Zakład Wodociągów na własnym rozrachunku gospodarczym. Natomiast z dniem 9 lutego 1951 r. uchwałą ówczesnej Miejskiej Rady Narodowej w Wadowicach zostało powołane Wielobranżowe Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej w skład którego wchodził również Miejski Zakład Wodociągów i Kanalizacji.
Ogólna ilość sieci tłocznej i rozdzielczej wynosiła wtedy 11500 mb, 350 przyłączy wodociągowych, a zdolność produkcyjna ujęcia wody wynosiła ok. 1500m3/dobę.
Lata 1952 - 1976 to lata intensywnej rozbudowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w mieście.
Z dniem 1 stycznia 1976 r. zostało powołane Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Bielsku - Białej z zakładem Nr 4 w Wadowicach. 30 maja 1977 r. zostało przekazane do eksploatacji Ujęcie wody Jaroszowice IIa, 15 września tego roku przepompownia wody w Barwałdzie, dwa zbiorniki wyrównawcze nr l i 2. Kolejne łata to dalsza rozbudowa i modernizacja sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.
31 grudnia 1979 r. przekazana została do eksploatacji mechaniczna oczyszczalnia ścieków w Wadowicach.
W roku 1980 powstaje w naszym zakładzie zakładowy NSZZ „Solidarność".
13 grudnia 1981 r. zostaje ogłoszony w naszym Państwie stan wojenny. Zakład został zmilitaryzowany. Dostawa wody dla potrzeb mieszkańców gminy Wadowice, Kalwaria Z. i Tomice odbywa się bez większych zakłóceń.
Lata 1983 - 1992 to okres rozpoczęcia i budowy Zakładu Uzdatniania Wody Jaroszowice. Zadanie to, po wielu trudnych latach jego realizacji zostało zakończone a obiekty przekazane do eksploatacji 17 grudnia 1992 r.
Trudno nie wspomnieć o latach lipiec 1997, lipiec 2001, kiedy to zakład stanął w obliczu nawiedzających nas intensywnych opadów atmosferycznych i związanych z tym groźbach powodzi.
Latach 1992 - 2004 r. to lata dalszej modernizacji i rozbudowy Zakładu Uzdatniania Wody, Oczyszczalni Ścieków, sieci wodociągowej i kanalizacji z towarzyszącymi im obiektami jak: hydrofornia i przepompownie ścieków, czy zmiana sposobu dezynfekcji wody.
Obecna forma prawna Zakładu - Wadowickie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. to rok 1999 r. W chwili obecnej Spółka zaopatruje w wodę miasto i gminę Wadowice, miasto i gminę Kalwaria Zebrzydowska, gminę Tomice i Lanckoronę.
Źródłem zaopatrzenia w wodę jest ujęcie brzegowe z rzeki Skawy o wydajności 17 280 m3/dobę i Zakład Uzdatniania Wody o wydajności 11.000 m3/dobę. Oczyszczalnia ścieków zdolna jest przyjąć 8600 m3 ścieków na dobę.
Obsługujemy łącznie 8878 wszystkich odbiorców w tym 816 zakładów produkcyjnych i 8062 odbiorców indywidualnych.
Eksploatujemy m.in. 223,3 km sieci wodociągowej i 222,7 km sieci kanalizacyjnej, 12 hydroforni, 13 przepompowni ścieków i 3 zbiorniki wody czystej.
W 2004 roku WPWiK spółka z o.o. złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach Funduszu Spójności projektu p.n. "Gospodarka wodno-ściekowa na terenie aglomeracji wadowickiej ", który decyzją KE nr K(2004)5319 został przyjęty do realizacji. W ramach projektu zmodernizowano Zakład Uzdatniania Wody w Wadowicach, Oczyszczalnię Ścieków w Wadowicach, wykonano 53 km kanalizacji sanitarnej oraz 16 km sieci wodociągowej.
