Istnienie wodociągu na terenie Miasta Wadowic, datuje się od końca XIX wieku. Był to rurociąg wykonany z rur drewnianych o średnicy zewnętrznej ok. 300mm średnicy wewnętrznej ok. 80mm. Działał on na zasadzie grawitacji. Ujęciem wody była studnia wykonana w górnej części miasta przy ul. Karmelickiej, do której był przyłączony rurociąg drewniany, biegnący w ulicy Słowackiego, Placem Kościuszki, Rynku i ul. Zatorskiej Doprowadzał on wodę tylko do kilku budynków zamożnych właścicieli a także do studzienki i basenu przeciwpożarowego posadowionego w Rynku. Ślady jeszcze czynnych rurociągów drewnianych odkryto w latach 1954 – 1959 w czasie prowadzonych robót kanalizacyjnych w mieście. Znaczna część mieszkańców miasta pobierała wodę z różnych potoków, sadzawek oraz studni, których na terenie miasta Wadowic było kilka. Zaprojektowano: ujęcie wody i pompownię w Jaroszowicach po lewej stronie rzeki Skawyzbiornik żelbetowy dwukomorowy na wodę zlokalizowany w Parku Miejskim rurociąg tłoczny o średnicy 225 mm długości 480 mb sieć rozdzielczą o łącznej długości ok. 10 520 mb.